Rond

De ideale schoonzoon onder het bloemwerk

De biedermeier is eerlijk gezegd niet mijn favoriete genre. Daarvoor heb ik als stagiaire en als schoolverlatende bloemist te veel ‘brave bakjes’ geprikt: het moest snel en het moest goedkoop. Maar in de heerlijke vrijheid van je eigen ontwikkeling kun je de ruimte zoeken en de klassieke biedermeiervorm zo interessant maken als je wilt.

In les 2 van de ARDFA / meesterbindersopleiding van Floral Academy staat een biedermeier op het programma. Ken uw klassiekers, zullen we maar zeggen. De klassieke biedermeier is een bolvormige schikking, gestoken of gebonden als boeket. Je kunt allerlei variaties aanbrengen, als de vorm maar rond blijft. Niet het meest spannende en uitdagende genre, maar dat heeft 1) een reden en 2) dat lijkt maar zo!Biedemeier muscari. Foto en arrangement: Wilma Kleiboer

Ad1) Hoe het zo is gekomen
We gaan terug naar 1815, toen de biedermeierperiode begon. Na een revolutie en twee decennia oorlog verlangden de mensen naar huiselijkheid, vriendelijke vormen en nationale ornamenten. De ronde en voorspelbare vorm van de biedermeier gaf de rust waar men na een periode vol oorlogen behoefte aan had. 

Ad 2) Niet uitdagend?
Qua vorm niet nee. Rond is rond. Een klassieke biedermeier is gewoon rond. Nou ja, gewoon….. een biedemeier is perfect rond. En dat is technisch gezien nog best uitdagend!

De creatieve uitdaging binnen dit vaste gegeven kun je zelf vinden. Bedenk maar eens tien verschillende biedermeiers (dank aan docent Birgit Davids voor deze manier van denken). De variatie kan zitten in kleur, materiaalgebruik, in frames die er op, onder of in gemaakt worden; gemengd steken of de bloemen op groepen of spiralen en ga zo nog maar even door. Ik ga voor mono: blauwe druifjes.

Spanning onder de oppervlakte
Bij deze opdracht zat het spannendste misschien wel onder de oppervlakte. Je ziet het niet maar .. er is geen steekschuim gebruikt. In de biedermeierperiode had men ook geen steekschuim, dus we moesten maar uitzoek maar hoe we dat konden oplossen. 

Op een enkeling na, die smokkelde met moderne fratsen, slaagden mijn collega-meesters-in-opleiding hier allemaal in. Ze lieten een verrassende stevige steektechniek zien door ondergronden te maken van takkenconstructies, al dan niet in combinatie met mos of Sphagnum. De bloemen bleken muurvast te zitten! Ook in het stuk van die smokkelende enkeling trouwens, zie foto ;) biedemeier blauw druifje. Foto en arrangement: Wilma Kleiboer | de schrijvende bloemist

Duurzame oplossing
Duurzaam is een actueel thema, ook binnen de meesterbindersopleiding. Met deze oefening blijkt maar dat je niet per se steekschuim hoeft te gebruiken. Zelfs het biologische steekschuim is niet 100% afbreekbaar. Zo gezien waren ze in 1800 hun tijd al ver vooruit. Alleen daarom is het al van belang dat je de klassiekers kent: zo ben je weer helemaal bij de tijd. 

De ideale schoonzoon
Mijn beeld is veranderd: een biedermeier is meer dan een braaf bakje. De mogelijkheden zijn legio. De ronde en compacte vorm heeft trouwens ook veel praktische voordelen: het laat zich prettig fotograferen, geeft rust in een druk interieur, staat niet snel in de weg, je blijft niet aan allerlei uitsteksels hangen als je er voorbij loopt, het is makkelijk mee te nemen in je fietsmandje, het valt bij iedereen in de smaak en het past in elk interieur. De ideale schoonzoon onder de bloemstukjes.

Wat ideaal is, mag iedereen zelf bepalen.

Vragen, opmerkingen of een verzoeknummer? 
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 

 

© Tekst, foto en arrangementen: Wilma Kleiboer