Plakken en prikken
Het was eind jaren 80 en ik werkte in een soort van punk-bloemenwinkel.
Klantenkring was tout alternatief Deventer. Het was verboden om iets te maken dat bij de bloemist om de hoek ook verkrijgbaar was. Dat legde meer druk op mijn jonge schoudertjes dan ik hebben kon. Ik vertrok. Naar een ‘gewone’ bloemenwinkel, commercieel verantwoord. Daar heb ik het een jaar volgehouden, om de conclusie te trekken dat de detailhandel niets voor mij was. Bloemen leuk, dat gedoe met een winkel: niet leuk. Ik ging de zorg in om daar een jaar of tien te werken met mensen met een verstandelijke beperking. Daarna ben ik de opleiding Journalistiek gaan doen.
Floral Academy
Dertig jaar na dato ben ik freelance-tekstschrijver en een van mijn opdrachtgevers is Elso Post van Floral Academy. Na een paar jaren alleen maar te schrijven en te fotograferen voor hem, wilde ik toch weten of ik het nog in de vingers heb en pakte ik het binddraad weer op. Ik heb een jaar meegedraaid in de ADFA groep, de follow up van de DFA, de basis-vakopleiding voor bloemstylisten.
Het zit er nog in!
De handen doen gewoon weer wat ze moeten doen. Hoe minder ik nadenk, hoe routineuzer ze hun werk doen! Ik vind dat verbazingwekkend, maar vooral heel erg fijn. De start was wel wat onwennig: hoe zat het ook-al-weer, hoeveel materiaal heb ik nodig en meer van dat soort onzekerheden. Interessant om technieken te (her)ontdekken, zodat ik dan maken wat ik zelf wil, met de materialen die ik wil gebruiken. Blij word ik van de florale objecten. Daar hadden ze het vroeger op de tuinbouwschool niet over.
Communicatieve creaties
Het werken in de bloemenwinkel had maar kort mijn belangstelling. En dat gebeurt nu weer. Ik merk dat het voor mij niet genoeg is om alleen maar met floraal werk bezig te zijn. De combinatie werkzaamheden is fijn. Af en toe van het platte tekstvlak af om driedimensionaal te creëren met materialen die ik vind in natuur en rommelschuur.